امروز توی سراسر کشور پهناورمون جشن شکوفه ها برگزار شد ...
جشنی که هم میزبان خاص بود و هم میهمان ...
میهمانان جشن نوگلان عزیز و کلاس اولی های مهربون و پاک بودن و میزبان هم معلم ها و مدیران دلسوز و زحمتکششون ...
البته مهمون های دیگه ای هم بودن ... والدینی که بعد از شش سال صبر و زحمت حالا شاهد ورود جگرگوشه هاشون به مدرسه برای تعلیم و تعلم بودن ...
نماز سرچشمه ی خوبی ها
شعاری بسیار زیبا که اداره کل آموزش و پرورش استان سمنان برای سال تحصیلی 95-94 انتخاب کرده ...
ارباب همه شیعیان امام حسین (ع) روز عاشورا نبرد رو رها کردند تا نماز رو برپا کنند ...
چند وقت پیش آقای قرائتی توی یه برنامه زنده تلویزیونی بود که از کربلا پخش مستقیم می شد ...
وسط برنامه صدای اذان از حرم امام حسین (ع) بلند شد ...
آقای قرائتی برنامه زنده رو ترک کردند برای ادای فریضه نماز اونم اول وقت ...
اواخر تیرماه گذشته هم رهبر معظم انقلاب دیداری با دانشجویان داشتند،نزدیک نماز مغرب شد،حضرت آقا هنوز مباحث اصلی صحبت هاشون مونده بود،ولی چون وقت اذان بود جلسه رو تعطیل کردند و بعد از نماز و افطار ادامه دادند ...
اما،جالبه ما توی جلسات معمولی مون حاضر نیستیم جلسه رو بخاطر نماز اول وقت تعطیل کنیم یا وقفه ایجاد کنیم برای نماز اول وقت ...
ان شاالله امسال و همه ی سالها این شعار رو عملی اجرا کنیم نه فقط با تراکت و بنر و پارچه و بروشور و جلسه ...
باور کنیم که اگه خودمون عملا این شعار رو پیاده کنیم و الگوی عملی خوبی برای دانش آموزان باشیم بچه ها هم همین کار رو می کنند
به قول جامی در هفت اورنگ(سبحه الابرار) :
ذات نایافته از هستی ، بخش کی تواند که شود هستی بخش ؟
سلام به همه همکارای خوب و متعهد که کم کم دارند آماده میشن برای سال تحصیلی جدید ...
همون همکارانی که تابستان رو وقت گذاشتن برا آپدیت کردن خودشون و جمع آوری مطالب مفید ...
همون همکاران محترمی که بر خلاف بدخلقی های مسئولین و وعده های سر خرمن شون با اینکه وضع معیشتی خوبی ندارند باز هم انگیزه ای دو چندان دارند برای سال تحصیلی جدید ...
همون همکارانی که دانش آموز رو به اندازه بچه های خودشون دوست دارند شایدم بیشتر ...
همون همکارانی که از الان با خودشون و خدای خودشون عهد بستند توی سال جدید همه کاری کنند تا استعداد های فرزندان این مرز و بوم شکوفا بشه ...
همون همکارانی که مسیر طولانی و در برخی موارد صعب الاموری رو طی می کنند تا سر کلاس های درس حاضر شن
همون همکارانی که حضور در کلاس درس نه تنها خستشون نمیکنه بلکه انرزی مضاعف می گیرند ...
همون همکارانی که توی بعضی از مناطق کلیه یا قسمت دیگه ای از بدنشون رو اهدا می کنن به دانش آموزانشون ...
همون همکارانی که با جون و دل کار می کنند و اعتقاد قلبی شون اینه که معلمی عشق است و هنر ...
و البته عزیزانی که توی ادارات آموزش و پرورش مشغولند و هدفشون خدمت خالصانه به معلمین دلسوز و دانش آموزان عزیزه ...
خدایا همه معلمان سخت کوش سرزمینم رو حفظ کن ...
مخصوصا معلم عزیز دوران ابتدایی خودم استاد گرانقدر و فرزانه ام،الگوی مناسب و عالی خودم استاد یحیایی
۱-یا باانگیزه باشید یا ادای با انگیزه ها را در بیاورید
اگر توقع دارید دانش آموزان شما با انگیزه باشند باید خودتان انگیزه داشته باشید این یک شرط اساسی است. اگر به هر دلیلی انگیزه ی کافی برای تدریس را ندارید پیشنهاد می کنم تظاهر کنید با انگیزه هستید! کار سختی است ولی جواب می دهد. اگر به مغز تلقین کنیم که با انگیزه هستیم خود به خود حالات چهره ، نوع حرف زدن و رفتار ما شبیه به آدم های باانگیزه می شود. انگیزه داشتن مدرس شرط اساسی است.
2-زود پاداش بدهید
در کنار اهداف اصلی دوره .هدف های کوچک و ساده تعیین کنید تا دانش آموزان زود به موفقیت برسند. مثلا در پایان یک جلسه آموزش یک امتحان کوچک با پنج سوال دو نمره ای بگیرید. سوالات باید آنقدر ساده باشند که بیشتر کلاس نمره ی بالای ۷ از ۱۰ نمره بگیرند. درست مثل بازی های رایانه ای که تند تند به مخاطب پاداش های کوچک می دهند و در آخر نیز یک جایزه ی بزرگ می دهند.
3-تعریف و تمجید کنید
ریچارد دنی در کتاب هنر ایجاد انگیزه می گوید
آدم ها برای دریافت تعریف و تمجید بیشتر از هر چیز دیگری تلاش می کنند
کافی است کار های خوب افراد را به رخ آن ها بکشید. این یک اصل است که همیشه باید خوبی های افراد را بیشتر از بدی های آنان ببینیم.
4- عدالت را رعایت کنید
یک بی عدالتی ما می تواند انگیزه ی آموختن را به طور کلی از بین ببرد. چند سال قبل مصاحبه ای با یک آدم معتاد در تلوزیون دیدم . از همان مصاحبه ها که از یک آدم با چهره ی شطرنجی می پرسیدند “چی شد که الان اینجایی و چه توصیه ای برای هم سن و سالای خودت داری؟” آن معتاد در پاسخ به خبرنگار گفت : بی عدالتی معلم دوره ی راهنمایی باعث شد که من ترک تحصیل کنم و … راست و دروغ این ماجرا با خود آقای معتاد محترم ولی ما باید
عدالت این نیست که همه به صورت مساوی از یک پاداش بهره مند شوند . عدالت این است که هرکس به اندازه ی حقش پاداش بگیرد. شاید در یک آزمون کسی ۸ بگیرد و دیگری ۲۰ و هر دو در عین عدالت باشد
5- در ایجاد انگیزه خلاق باشید و تفاوت دانش آموزان را درک کنید
شاید کسی با جایزه انگیزه بگیرد و دیگری با تعریف و تمجید. شاید شما برای تشویق مسئولیتی را به کسی واگذار کنید و او هم از این کار انگیزه بگیرد ولی کسی دیگر قبول مسئولیت را برای خودش تنبیه بداند. پس باید آدم ها را خوب بشناسید و با توجه به شخصیتشان از فاکتور های انگیزشی استفاده کنید. شما باید تا حدودی تیپ شخصیتی افراد را نیز بشناسید
6-گروه دوستی ایجاد کنید
تا می توانید دانش آموزان خودتان را باهم مرتبط کنید. معمولا آدم ها در جمع انگیزه و انرژی بیشتری برای کار دارند. همین که یک نفر باشد تا بعد از کلاس در رابطه با موضوعی که یادگرفته اند با هم تبادل نظر کنند انگیزه را زیاد می کند. البته اگر دربین دانش آموزان شما افراد درون گرا هم هستند توصیه می کنم به آنها اصرار نکنید که ارتباط بگیرند. بگذارید راحت باشند. افراد درون گرا فرصت بیشتری برای دوست شدن نیاز دارند.
