شخصی خدمت امام صادق - علیه السلام- رسید، و برای انجام کاری استخاره کرد.
از قضاء استخاره بد آمد. ولی اعتنا نکرد، و سفرش را که برای تجارت بود، آغاز کرد.
اتفاقاً در سفر به او خوش گذشت، و سود بسیاری به دست آورد. وی از بد آمدن استخاره در شگفت ماند،
از این رو پس از بازگشت، خدمت حضرت رسید و جریان را از ایشان پرسید.
امام صادق - علیه السلام- لبخندی نموده و فرمودند:
به یاد داری که در مسافرتت در فلان منزل آنچنان خسته بودی که خوابت برد.
و وقتی بیدار شدی که آفتاب طلوع کرده و نماز صبحت قضا شده بود؟!
اگر خداوند متعال آنچه را که در دنیاست به تو داده بود، جبران دو رکعت نماز قضای تو نمی‌شد.
برگرفته شده از کتاب جبهه و جهاد اکبر، ص107
